چرخه معیوب

هرچیزی دلیلی داره. این که آمریکا میشه آمریکا و ژاپن میشه ژاپن و ایران هم میشه ایران رو باید تو رفتار روزمره آدمها دید. تو ایران ظاهرا همه چیز بر اساس رابطه است نه قانون. اگر معدود جاهایی هم باشند که بر اسا س قانون عمل کنند دیگه آدمها پیداشون نمیکنند. به نظرم میاد آدمها هم شرطی شده اند...برای هر مساله ای اولین راه حلی که به ذهنشون میرسه حل مشکل از طریق دوست و آشناست...برای انجام یه کار مشخص به عدد آدمهای مرتبط قانون های مختلف داریم که خوب انگار که قانون نداریم. میشه یه سیستم مریض...سیستم آدمها رو شرطی و مریض میکنه و آدمها سیستم رو تقویت میکنند.

استادم پرسید خوب حالا چه جوری میشه این مشکل رو حل کرد؟ والا نمیدونم...این دور باطل رو باید از کجا شکست؟ کسی میدونه؟

پ.ن. اینجا مرتب میرین سر بزنین؟ سایت مربوط به مشاغله تو بخشهای مختلف سازمان ملل متحد تو ایران. مرتب به روز میکننش. الان نگاه کردم چهار تا جای خالی دارند. دوتا توی UNDP و دوتا توی UNHCR. اگه انگلیسیتون متوسط هم هست یه تقاضا بدین چیزی از دست نمیدین که! تازه اگه هر موقعی هم اگر قصد مهاجرت داشته باشین برای سابفه کارتون خوبه.